Bir zamanlar bir erkek, kültürel zeitgeist'in bir parçası olduğu için değil, "hip" ya da "taze" ya da "kaşık" olduğu için değil, sadece erkek olduğu için yüzünde sakal bırakırdı. Ve ayrıca o zamanlar tıraş olmak çok daha zordu. (Ve ayrıca hayır, "kaşık" hip ya da taze bir terim değil, ama belki de olmalı. "Hey kardeşim, oradaki kaşık bir saat! Macy's'den mi?" Keen,değil mi?)

İlgili: Sakallı Erkekler için Hediye Rehberi

Amerikan İç Savaşı 12 Nisan 1861'den 9 Mayıs 1865'e kadar sürdü. Ulusumuzu neredeyse parçalara ayıran, çeyrek milyon askerin ölümüne ve sayısız sivil kaybına neden olan vahşi bir çatışmaydı. Ancak Amerika tarihinin bu en karanlık bölümünden parıldayan bir ışık noktası çıktı: görkemli sakalların çağıydı.Savaş sırasında nispeten yeni bir araç olan fotoğrafçılık sayesinde, İç Savaş'ın en iyi sakallarının çoğunun paha biçilmez bir kaydına sahibiz.

Şimdi, ne benim ne de bir başkasının İç Savaş'ın en büyük sakallarının bir sıralamasını yapabileceğimizi söylemeye tenezzül etmeyeceğim; bu neredeyse imkansız bir görev olurdu, o sefil savaşın harika kıllı askerleri o kadar çoktu ki. Ancak, bugün sergilediğimiz bıyıkların, doğuştan gelen kaliteleri kadar onları yetiştiren erkeklerin yiğitliği için de hatıralarda yaşamayı hak ettiğini güvenle söyleyebilirim.

ALBERT JENKINS - Nadiren Göreceğiniz Daha Uzun Bir Sakal

Albert G. Jenkins, Birinci Konfederasyon Kongresi'nde temsilci ve ardından Konfederasyon Ordusu'nda Tuğgeneral olarak görev yaparak tarihin yanlış tarafında yer almış olabilir, ancak 33 yıllık yaşamı boyunca göğüs kafesinin altına kadar uzanan bir sakal bırakmayı başardı ve bunun için hepimiz onu selamlayabiliriz. Çok az insan bu kadar kısa bir hayat yaşayıp bu kadar güçlü bir miras bırakabilirTamam, sakallı olduğu iddia edilen İsa'yı bir kenara bırakırsak, sanırım o da sakallıydı.

AMBROSE BURNSIDE - Her Şeyi Başlatan Yanıklar

Favorilerini gururla okşayan ve "Ne güzel favorilerim var" diye düşünen her erkek, bu terim için Birlik generali Ambrose E. Burnside'a teşekkür etmelidir. Onun destansı sakalları, bir erkeğin çenesini ortaya çıkarırken görkemli bir sakala sahip olabileceğini bir kez ve herkes için kanıtladı. Burnside savaştan sağ çıktı (bir komutan olarak oldukça karışık bir sicile rağmen) ve çarpıcı pirzolalarını iyi bir şekilde kullanmaya devam ettiGerçi bu işe başladığında o kadar da yaşlı değildi, 57 yaşında hayata veda etti. Ve hey, işte size tuhaf bir haber: Burnside Ulusal Tüfek Birliği'nin ilk başkanıydı.

ALPHEUS WILLIAMS - Sakalı Kesin; Bırakın Bıyık Aksın

Alphas S. Williams, Birlik Ordusu'nda general olarak görev yapmadan önce Yale Üniversitesi'ne gitmiş ve hukuk diploması almıştır. Savaş sırasında Plug Ugly adında bir atı vardı. Daha sonra kongre üyesi olarak görev yaptı. Tüm bunlar iyi ve güzel olsa da, burada önemli olan bu adamın dudaklarından dökülenlerdi. İç Savaş sırasında Williams, hem o günün standartlarına göreAma o sakalın üzerine eklediği geniş, güzel bıyık Yosemite Sam'i utandırıyor. (Merak ediyorsanız, Sam'in arkasındaki karikatürist Friz Freleng'e ilham vermiş olabilir).

ABRAHAM LINCOLN - Büyük Sakallı Özgürleştirici

Pekala, bakın: Gerçek şu ki, nesnel olarak konuşursak, Lincoln'ün sakalı o kadar da dikkat çekici değildi. Kendimize karşı dürüst olursak, en azından günün bazı gösterişli sakallarıyla karşılaştırıldığında, o kadar iyi bile değildi. Ancak başkanın sakalının arkasındaki hikaye (görünüşe göre küçük bir kız ona sakal bırakmasını tavsiye etti, bunu bir şekilde zaten bilmeyenleriniz için) ve onunAbraham F-ing Lincoln, ulusu bir arada tutan adam, bu listede yer almayı fazlasıyla hak ediyor.

GRANT & LEE - Sakallı Kardeşler

Amerikan İç Savaşı'nın en büyük ironilerinden biri, karşıt tarafların önde gelen subaylarının neredeyse aynı sakallara sahip olmasıdır (Konfederasyon komutanınınki daha gür olsa da). Ulysses S. Grant ve Robert E. Lee her ikisi de yetenekli komutanlardı ve her biri kendi tarzında asildi (Grant söz konusu olduğunda "asil" çoğu zaman "sarhoş" anlamına gelse de) ve her ikisinin de kalın birBirçok önde gelen tarihçi, Grant ve Lee'nin bakımlı sakala olan ortak ilgilerinin nihayetinde savaşın çözümüne yardımcı olduğunu ya da en azından isteseler bunu iddia edebileceklerini savunmuştur.