যিকোনো খাদ্য লেখকে যিয়ে আঞ্চলিক খাদ্যৰ বিষয়ে আলোচনা কৰে, সেয়া আমেৰিকাতেই হওক বা বিশ্বজুৰি হওক, এই কথাটোৰ নিশ্চয়তা দিব পাৰে যে স্থানীয় খাদ্য দৃশ্যৰ ওপৰত জনপ্ৰিয় মতামতৰ বহুখিনি অনুমান আৰু সাধাৰণীকৰণৰ কাৰণ। কাৰণ, সকলো দক্ষিণৰ ৰান্ধনীয়েই গ্ৰিট বনাই নাথাকে, সকলো দক্ষিণ-পশ্চিমৰ চেফেই সেউজীয়া চিলিৰ ওপৰত আকৰ্ষিত নহয়, আৰু সকলো নিউ ইংলেণ্ডৰ লোকে ডাংকিন’ কফি খাই নাথাকে (ঠিক আছে, সেইটো মিছাতকৈ বেছি সঁচা হ’ব পাৰে)।

খাদ্যৰ বিষয়ে ভৌগোলিক কু-সংস্কাৰবোৰ সদায় সৰল আৰু সূক্ষ্মতাৰ অভাৱ অনুভৱ হয়, আৰু অঞ্চলটো যিমানেই ডাঙৰ হ'ব সিমানেই এই ধাৰণাবোৰৰ বাস্তৱৰ সৈতে সংযোগ কম। এই বিৰোধৰ এটা নিখুঁত উদাহৰণ পূব আমেৰিকাৰ এপ্লাচিয়ান অঞ্চলত পোৱা যায়, যিটো বৈচিত্ৰময় আৰু বহুমুখী অঞ্চল যিয়ে সহজ সংজ্ঞাক অৱজ্ঞা কৰে, একে সময়তে উল্লেখযোগ্য খাদ্য, ৰেষ্টুৰেণ্ট আৰু চেফ উৎপাদন কৰে।

ভূগোল আৰু সংস্কৃতি দুয়োটা দিশতে এপ্লাচিয়ান খাদ্য অতি বৈচিত্ৰময়

“এপলাচিয়া” কাৰণ এটা অঞ্চলে ইয়াৰ নামেৰে জনাজাত এপ্লাচিয়ান পৰ্বতমালাৰ পথ অনুসৰণ কৰে, যিয়ে এটা তিৰ্যক ৰেখা কাটি পেলায় দক্ষিণ আৰু মধ্য পশ্চিমৰ মাজেৰে আৰু উত্তৰ-পূবত শেষ হয়। এপ্লাচিয়ান ৰিজিঅ’ন কমিছনৰ মতে, এপ্লাচিয়াত পূব আৰু মধ্য পশ্চিমৰ ১২খন ৰাজ্যৰ কিছু অংশ ( আলাবামা, জৰ্জিয়া, কেন্টাকি, মেৰিলেণ্ড, মিচিচিপি, নিউয়ৰ্ক, উত্তৰ কেৰ’লিনা, অহাইঅ’, পেনচিলভেনিয়া, দক্ষিণ কেৰ’লিনা, টেনেচি, আৰু ভাৰ্জিনিয়া)ৰ কিছু অংশৰ লগতে সমগ্ৰ ৰাজ্যখনো অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে পশ্চিম ভাৰ্জিনিয়াৰ। বিশাল আকাৰটোউত্তৰ কেৰ'লিনাৰ এশ্বেভিলৰ ভিভিয়ানৰ জিএম শ্বেনন মেকগ'গে ব্যাখ্যা কৰা অনুসৰি (তৰ্কসাপেক্ষভাৱে আজিকালি আটাইতকৈ চৰ্চিত এপ্লাচিয়ান চহৰখন): “মই বিশ্বাস কৰোঁ যে এপ্লাচিয়ান খাদ্য সহজাতভাৱে কঠিন সংজ্ঞায়িত কৰিবলৈ। ই ইমান বহল ভূখণ্ডক সামৰি লৈছে য’ত বিভিন্ন পৰম্পৰা, সংস্কৃতি আৰু ইতিহাস আছে, যাৰ ফলত ই সঁচাকৈয়ে এক বিশাল গলনাংক।”

টেনেচিৰ নানেলিৰ পাইনউড কিচেন এণ্ড মাৰ্কেন্টাইলৰ চেফ/প্ৰতিষ্ঠাপক মি মেককৰ্মিক এপ্লাচিয়ান খাদ্যক বসতি আৰু অনুপ্ৰৱেশৰ বিভিন্ন ঢৌৰ পৰা অহা প্ৰভাৱৰ প্ৰকৃত সংমিশ্ৰণ হিচাপে বৰ্ণনা কৰিছে, আমাক কৈছে যে “এপ্লাচিয়ান খাদ্য, মোৰ বাবে, প্ৰধানকৈ ভিত্তিক চেলটিক ঐতিহ্যৰ পৰা আঁতৰি। ইংৰাজ, আইৰিছ আৰু স্কটিছসকলে এই অঞ্চলত বসতি স্থাপন কৰিছিল, নিজৰ লগত ক্লাছিক, সহজ খাদ্য লৈ আহিছিল। ঘেঁহু একে প্ৰচুৰ পৰিমাণে পোৱা নগ’ল বাবে কুঁহিয়াৰ সেই অঞ্চলৰ প্ৰধান খাদ্য হৈ পৰিল, যাৰ ফলত কুঁহিয়াৰৰ ৰুটি টেবুলৰ মূৰলৈ আহিল। মোৰ পৰিয়ালটো পুৰণি এপ্লাচিয়ান আৰু নতুন ইটালীয় অনুপ্ৰৱেশকাৰীৰ মিশ্ৰণ, কিয়নো মোৰ আইতাৰ পৰিয়ালটোৱে ১৯০০ চনৰ আৰম্ভণিতে আমেৰিকালৈ আহি পাহাৰলৈ যোৱাৰ পথ বিচাৰি পাইছিল।”

ইয়াৰ ঘনিষ্ঠ প্ৰতিবেশী দেশসমূহৰ ক্ষেত্ৰত এপ্লাচিয়াই দক্ষিণৰ ৰন্ধন প্ৰণালীৰ সৈতে জনপ্ৰিয়ভাৱে জড়িত সোৱাদ আৰু কৌশলৰ পৰা সুকীয়া প্ৰেৰণা লাভ কৰে। 'ইটাৰ'ৰ সৈতে হোৱা এক সাক্ষাৎকাৰত, এশ্বেভিলৰ ঈগলৰ বেনেৰ চেফ আৰু ছমেলিয়াৰ এছলি শান্তি (এটা ইটাৰ ইয়ং গান নামেৰে নামকৰণ কৰা হৈছে২০১৯) ত উল্লেখ কৰা হৈছে যে “ যেতিয়া মই এপ্লাচিয়ান ৰন্ধন গ্ৰন্থ চাওঁ, তেতিয়া মই আত্মাৰ খাদ্য দেখিবলৈ পাওঁ।” অইষ্টাৰ হাউচ ব্ৰুইং কোম্পানীটোৰ সহযোগী এশ্বেভিল চেফ জে চেমেনে এপ্লাচিয়ান খাদ্য আৰু দক্ষিণৰ খাদ্যৰ মাজত থকা বহুতো সাদৃশ্যৰ সৈতে একমত আৰু লগতে কয় যে “এটা পেলাচিয়ান খাদ্য দক্ষিণৰ খাদ্যৰ এটা উপগোট। ই সহজ আৰু হৃদয়ত অতি গাঁৱলীয়া। এপ্লাচিয়ান অঞ্চলত কেনিং, কুৰিং, ধূমপান, নিমখ দিয়া আদি খাদ্য সংৰক্ষণৰ এক শক্তিশালী ইতিহাস আছে। মই ভাবো যে ইয়াৰ কাৰণ হৈছে আগতে ডাঙৰ চহৰৰ পৰা ইমান দূৰত থকাৰ পৰা সম্পদৰ অভাৱ। যিহেতু পাহাৰৰ ওচৰত কোনো উপকূল নাই, সেয়েহে বহুতো প্ৰটিন নিৰ্ভৰ কৰে গেম মাংস আৰু মিঠা পানীৰ মাছৰ ওপৰত। সঁচাকৈয়ে ই পশ্চিম উত্তৰ কেৰ’লিনাৰ ঋতুভিত্তিকতাৰ বিষয়ে। সেই সময়ত যি দিয়া হয় তাক লৈ হয় খাব লাগে নহয় পিছত খাবলৈ প্ৰস্তুত কৰিব লাগে। একোৱেই নষ্ট হ’ব নালাগে।”

এপ্লাচিয়ান খাদ্য কেৱল প্ৰচেছড উপাদানৰ ওপৰত নহয়, স্থানীয় উৎপাদিত সামগ্ৰী আৰু প্ৰটিনৰ ওপৰত বহু পৰিমাণে নিৰ্ভৰশীল

মি মেককৰ্মিক এই ধাৰণাটো দূৰ কৰিব বিচাৰে যে এপ্লাচিয়ান ডাইনিঙে কম খৰচী সস্তা প্ৰচেছড খাদ্যৰ ওপৰত কেন্দ্ৰিত পুষ্টিকৰ মূল্য, আমাক কয় যে “এপ্লাচিয়ান খাদ্যৰ বিষয়ে আটাইতকৈ ডাঙৰ ভুল বুজাবুজিটো হ’ল যে ইয়াত এটাও নাই, কিয়নো প্ৰচেছড খাদ্য সাধাৰণ প্ৰধান খাদ্য হৈ পৰিছিল। কিন্তু, যদি আমি পিছলৈ ঘূৰি যাওঁ, তেন্তে আমি জানো যে গৰমৰ মাহত সহজে খেতি কৰা আৰু শীতকালৰ দীঘলীয়া দিনলৈকে ৰখা শহাপহুৰ ষ্টু, গৰুৰ মাংসৰ ষ্টু, বুছ বিন, আৰু পোল বিন বেছিভাগৰে ভিত্তি হৈ পৰিছিলখাদ্য। মোৰ ককা-আইতাসকল গৰমৰ দিনত প্ৰব্ৰজিত ফাৰ্ম পিকাৰ আছিল, তেওঁলোকৰ গাড়ীত ঘূৰি ফুৰিছিল আৰু মোৰ আইতাই ঘৰলৈ উভতি অহা ল’ৰা-ছোৱালীবোৰক চাই আছিল। তেওঁলোকে এই ভ্ৰমণবোৰ ভাল পাইছিল আৰু ইয়াক দুঃসাহসিক অভিযান হিচাপে দেখিছিল।”

চেফ ব্ৰেডলি গ্ৰীফিনে, যিয়ে তেওঁৰ গ্লেড স্প্ৰিং, ভাৰ্জিনিয়াৰ ৰেষ্টুৰেণ্ট চাৰা জিনছ ইটাৰীত এপ্লাচিয়ান খাদ্যৰ বিশেষজ্ঞ, এই অঞ্চলৰ ৰান্ধনী পৰম্পৰাত স্থানীয় শস্যৰ গুৰুত্বও আঙুলিয়াই দিয়ে: “মই এপ্লাচিয়ান খাদ্যক 'খাদ্য যিটোৰ পৰা হয়' বুলি গণ্য কৰোঁ ইয়াত'. যদি ইয়াক এপ্লাচিয়াত ডাঙৰ-দীঘল কৰিব পাৰি, উৎপাদন কৰিব পাৰি বা খেতি কৰিব পাৰি, তেন্তে ই ‘এপ্লাচিয়ান খাদ্য’। এপ্লাচিয়ান খাদ্য কি সেইটোও সঠিকভাৱে ধৰা পেলোৱাটো কঠিন। আপোনাৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ গোট আছে যিবোৰে সামূহিকভাৱে একেটা মৌলিক পৰিৱেশৰ অংশীদাৰ, কিন্তু ইতিহাস, জলবায়ু, উদ্যোগ আদি বেলেগ বেলেগ।এই পাৰ্থক্যবোৰ এই বিভিন্ন অঞ্চলৰ খাদ্যত প্ৰতিফলিত হয়, কিন্তু মই ভাবো দুটামান বিষয়বস্তুৱে একত্ৰিত কৰে বিভিন্ন সম্প্ৰদায়ক। প্ৰথমটো হ’ল যি আছে তাতেই সন্তুষ্ট হোৱা। এইটোৱেই, মোৰ বিশ্বাস, এপ্লাচিয়ান খাদ্যৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ অংশ। বাৰীত উৎপাদিত গছবোৰ যিমান সতেজ খোৱাৰ বাবে সিমানেই শীতকালত ব্যৱহাৰৰ বাবে সংৰক্ষণৰ বাবে। ৰান্ধনীসকলে ইম্প্ৰভাইজ কৰিবলগীয়া হৈছিল, কাৰণ সম্পদ সীমিত আছিল, আৰু ইয়াৰ ফলত খাদ্যৰ এক আকৰ্ষণীয় পৰম্পৰাৰ সৃষ্টি হৈছিল। আনটো বিষয়বস্তু, মোৰ বিশ্বাস, খাদ্যই আপোনাক দীঘলীয়া দিনটোৰ কামৰ মাজেৰে টিকিয়াই ৰাখিব পৰাটো নিশ্চিত কৰা, আপুনি কাম কৰি থাককখেতিপথাৰ, খনিত, বা আন যিকোনো ঠাইত। কামটো কঠিন আছিল আৰু দিনবোৰ দীঘলীয়া আছিল, গতিকে কামটো সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈ আপোনাৰ হাতত পৰ্যাপ্ত শক্তি থকাটো নিশ্চিত কৰিবলৈ খাদ্যৰ প্ৰয়োজন আছিল।”

এই ৰেচিপিসমূহ চেষ্টা কৰক যিয়ে এপ্লাচিয়ান ৰান্ধনীশালৰ থিম আৰু উপাদানসমূহ ফলপ্ৰসূভাৱে প্ৰদৰ্শন কৰে:

Pawpaw আৰু Cushaw Vinegar Pie

(ব্ৰেডলি গ্ৰীফিন, চেফ/মালিক, চাৰা জিন'ছ ইটাৰী, গ্লেড স্প্ৰিং, ভাৰ্জিনিয়াৰ দ্বাৰা)

শৰৎকালীন সোৱাদৰ সৈতে ভৰপূৰ, এই পাই ৰেচিপিত এপ্লাচিয়ান অঞ্চলৰ স্থানীয় দুটা উপাদান আছে: pawpaw ( ফলৰ সোৱাদ বিখ্যাতভাৱে আম আৰু কলৰ মিশ্ৰণৰ দৰে, ছাইট্ৰাছৰ আভাস আৰু ঘেঁহুৰ বিয়েৰৰ দৰে আফটাৰটেষ্টৰ সৈতে) আৰু কুশ্বা স্কোয়াচ, এপ্লাচিয়ান কৃষকৰ বজাৰত নিয়মিতভাৱে পোৱা এটা লাউ যিয়ে কুমলীয়া ডালিমৰ এক উৎকৃষ্ট বিকল্প হিচাপে কাম কৰে।

উপাদান:

• ১ কাপ পাউপ, ছাল আৰু বীজ আঁতৰাই পেলালে (গ্ৰিফিনে কয় যে তেওঁ “পাউপবোৰ খোলা কৰি জালৰ চালনীৰে ঠেলি দি পাল্প পৃথক কৰে বীজৰ পৰা।”)
• 1 কাপ কুশ্বা স্কোয়াচ, বীজ আঁতৰাই, কাঁটাচামুচৰ দৰে কোমল হোৱালৈকে পোৰা, পিউৰি কৰা, আৰু সম্পূৰ্ণ ঠাণ্ডা হোৱালৈকে
• 2 কাপ দানাযুক্ত চেনি
• 1 চামুচ পিহি লোৱা ডালচেনি
• 1 চামুচ জাইফল
• 1/4 চামুচ পিহি লোৱা ইলাচি
• 1/2 চামুচ ভেনিলা পাউদাৰ (বা 1 চামুচ ভেনিলা নিষ্কাশন)
• 3 টা কণী
• 4 চামুচ আপেল চাইডাৰ ভিনেগাৰ
• 1 পাই খোলা, হয় ঘৰতে বা দোকানৰ পৰা কিনা

পদ্ধতি:

1. বাদে সকলো উপাদান ৰাখককণী আৰু ভিনেগাৰ মিহলাই লওক আৰু সকলো উপাদান মিহলি নোহোৱালৈকে একেলগে হুইস্কিং কৰক।
2. কণী আৰু ভিনেগাৰ দি একেলগে হুইস্কিং কৰক।
3. পাইৰ খোলা এটাত ভৰাই ঢালি ৩৭৫ ডিগ্ৰী ফাৰেনহাইটত প্ৰায় ৪৫ মিনিট, বা চেট হোৱালৈকে বেক কৰক। পৰিবেশনৰ আগতে সম্পূৰ্ণ ঠাণ্ডা হ’বলৈ দিব।
4. হুইপড ক্ৰীম বা ভেনিলা আইচক্ৰীমৰ সৈতে পৰিবেশন কৰক।

ক্ৰ'ফিছ আৰু এম. Okra Fritters

(Je Seman, chef, Oyster House Brewing Company, Asheville, North Carolina দ্বাৰা)

এই ৰেচিপি সম্পূৰ্ণৰূপে মাজৰ সাদৃশ্য প্ৰদৰ্শন কৰে দক্ষিণৰ ৰন্ধন আৰু এপ্লাচিয়ান ৰন্ধন, দুয়োটা খাদ্যৰ সাধাৰণ উপাদান অন্তৰ্ভুক্ত কৰাৰ বাবে। মিঠা পানীৰ ক্ৰুষ্টেচিয়ান ক্ৰ’ফিছ টেনেচি আৰু কেন্টাকিৰ দৰে কেইবাখনো এপ্লাচিয়ান ৰাজ্যৰ স্থানীয়। ভীমকলৰ কথা ক’বলৈ গ’লে এই আত্মাৰ খাদ্যৰ মূল খাদ্য সমগ্ৰ দক্ষিণতে গজে, য’ত এপ্লাচিয়াৰ ভিতৰত থকা অঞ্চলটোৰ অংশটোও অন্তৰ্ভুক্ত।

উপাদান:

• 4 কাপ ভাজি তেল
• 3⁄4 কাপ সৰ্বকাৰ্যকৰী আটা
• 1⁄4 কাপ কুঁহিয়াৰৰ আটা <১৬><১৫> ১ আধা চামুচ বেকিং পাউদাৰ <১৬><১৫> আধা চামুচ নিমখ <১৬><১৫> ১ চামুচ চেনি <১৬><১৫> ১টা কণী, পিটি লোৱা <১৬><১৫> আধা কাপ গাখীৰ <১৬>
• 1 চামুচ মাখন, গলি যোৱা
• 1⁄2 পাউণ্ড সিজোৱা ক্ৰফিছৰ ঠেং
• 1⁄2 পাউণ্ড ভীমকল, মিহিকৈ কাটি লোৱা

পদ্ধতি:

1. গধুৰ ৰন্ধন পাত্ৰ বা ডিপ ফ্ৰাইয়াৰত ৰন্ধা তেল ৩৬০° ফাৰেনহাইটলৈ গৰম কৰক।
2. এটা মধ্যমীয়া মিশ্ৰণ বাটিত আটা, নিমখ, চেনি,আৰু বেকিং পাউদাৰ। ভালদৰে মিহলাই লওক।
3. আন এটা মধ্যমীয়া মিশ্ৰণ বাটিত কণী, গাখীৰ, আৰু গলি যোৱা মাখন একেলগে মিহলাই লওক।
4. তিতা উপাদানবোৰ শুকান উপাদানত হুইস্কিং কৰক। বেটাৰ অতিমাত্ৰা হুইস্কিং নকৰিব।
5. ক্ৰফিছৰ ঠেং আৰু ভীমকল ভাঁজ কৰক। ফ্ৰাইয়াৰত চামুচেৰে ভৰাই লওক। বাহিৰত সোণালী বৰণৰ হোৱালৈকে আৰু ভিতৰখন সম্পূৰ্ণ হোৱালৈকে সিজাই লওক।
6. কাগজৰ টাৱেলত পানী উলিয়াই লগে লগে পৰিবেশন কৰক। <১৬><১৮>