Çok çok eskiden Şiraz şehri şarabıyla tanınan bir yerdi. İran'ın bu canlı kasabası, fermente meyveleriyle büyük bir ün kazanmış ve bu ürünlerden oldukça fazla üretip tüketmiştir.

İran bölgesi, gezegendeki en eski enoloji kanıtlarından bazılarına ev sahipliği yapıyor. İran'ın batı sınırını oluşturan engebeli Zagros Dağları'nda, MÖ 5400 yılına kadar uzanan, şarap yapımının bir yan ürünü olan tartarik asitle kaplanmış kaplar bulundu.

Böylesine zengin bir tarih, bol miktarda ilgili mitoloji anlamına gelir. En iyi hikayelerden biri, kral tarafından reddedilen kalbi kırık bir kızı içerir. İntihara meyilli olan kız, hayatına son vermek için çürük sofra üzümlerini yemiştir. Tahmin edebileceğiniz gibi, hayatta kalmış ve hatta biraz sarhoş olmuştur. Bulduklarını krala bildirmiş ve görkemli bir şarap sahnesi doğmuştur.

1979'daki devrime kadar İran sınırları içinde 300 kadar şarap imalathanesinin faaliyet gösterdiği tahmin ediliyor. Bugün ise birkaç gayrimüslim işletme dışında sektör büyük ölçüde yasaklanmış durumda. Ancak, bazı raporlara göre İranlıların yasadışı da olsa yılda mütevazı miktarda şarap içtiği göz önüne alındığında, birkaç gizli işletmenin (üreticiler, ithalatçılar, vb.) olduğu da neredeyse kesin.hali vakti yerinde olanların hafta sonları parti yaptıkları ve hatta evlerinde kendi şaraplarını ürettiklerine dair haberler var.

Son 41 yıldır İran'da şarap sahnesi çok sınırlı olsa da, uygarlık boyunca bölge bir bütün olarak bu şeyi büyük ölçüde benimsemiştir. Eski resimlerde ve edebiyatta görülür (şarap kelimesi modern yazıda yasaklanmış olsa da). İklim ve yükseklik göz önüne alındığında bu mantıklıdır. Şiraz oldukça yüksekte kurulmuştur, bu da ona uygun günlük değişimler ve iyi birüzüm yetiştirme yönü.

Bazıları bugünün Şiraz şarabının (Syrah'tan yapılan) adını kısmen İran'ın tarihi orta şehrine borçlu olduğunu öne sürse de, bu iddia pek doğru değildir. Aslında, Şiraz bölgesine özgü olan ve halkı tarafından beğenilen şarabın çoğu, sekten tatlıya kadar değişen beyazdı. Hem ticari olarak hem de aileler tarafından evde tipik olarak amforada fermente edilirdi.

Bugün İran'da yapılan alkollü herhangi bir şeyi tatmak neredeyse imkansız. Kaçak şarap üreticilerinin İran'da yetiştirilen meyveleri sınırlardan kaçırdığına ve belirli noktalara gönderilmek üzere küçük miktarlarda ürettiğine dair söylentiler var, ancak bunu destekleyecek çok az kanıt var. Neyse ki, İran geleneğinden bir parça tatmanın başka yaratıcı yolları da var. Amerika'daki birkaç şarap imalathanesiİranlılar, şarapla olan tarih öncesi ilişkilerinden bahsetmeksizin, anavatanlarını onurlandıracak bir şeyler üretmeye çalışıyorlar.

Dikkat etmeniz gereken birkaç kişi:

Darioush

Bu Kaliforniya işletmesi, şaraphane ve tadım odasındaki Fars mimarisi de dahil olmak üzere İran mirasını gururla taşıyor. Darioush ve Shahpar Khaledi tarafından işletilen, kendi adını taşıyan ekip Syrah, Pinot Noir, Merlot, Cab Franc, Chardonnay ve daha fazlası konusunda uzmanlaşmıştır.

Maysara

Willamette Vadisi'nde yer alan Maysara, aslen İranlı olan Momtazi ailesi tarafından kurulmuştur. McMinnville AVA'da ünlü bir biyodinamik üzüm bağına bakan şaraphane, harika Riesling'in yanı sıra Pinot Gris ve Pinot Noir üretmektedir.

Azari Üzüm Bağları

Kuzey Kaliforniya'nın güzel Petaluma Gap bölgesinde yer alan bu şirket, 1980'lerin sonunda İran doğumlu Kamal ve Parichehr Azari tarafından kurulmuştur. Azari Vineyards, Pinot Noir, Syrah, Petite Syrah, Riesling ve biraz Cabernet Sauvignon'a odaklanmaktadır.

Fazeli Mahzenleri

Fazeli, Güney Kaliforniya'nın güneşli Temecula bölgesinde yer almaktadır. 2006 yılında ilk bağbozumu ile başlayan marka, İranlı sahibi Bizhan Fazeli tarafından yönetilmektedir. Şarap programı Syrah'a dayanmaktadır, ancak bazı tatlı şaraplar, beyazlar, Can Franc, Sinsaut ve daha fazlasını içeren oldukça geniştir.